اثر میکروسیلیس بر خواص بتن در دریای خزر
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
کد مقاله : 4402-IRAST (R1)
نویسندگان
1ساری - بلوار خزر کوی شفا کوی مهر
2دانشگاه
چکیده
بتن بهعنوان یکی از مصالح ارزان و پایا در محیطهای دریایی است که میتوان با قالببندی آن را به هر شکل هندسی موردنظر درآورد. پارامترهای مختلفی بر روی کیفیت مخلوطهای بتنی موثر هستند که یکی از آنها مواد افزودنی بتن است. بنابراین، با استفاده از مواد افزودنی بتن و انتخاب نسبت مناسب این افزودنی به همراه نسبت آب به سیمان مناسب میتوان به کاهش خرابی بتن در برابر عوامل محیطی دریایی پرداخت. آزمایشهای انجام دادهشده پیرامون بتن تازه شامل آزمایش اسلامپ و آزمایشهای خواص سخت شده بتن شامل مقاومت فشاری در سنین مختلف (7 و14 و28 و90روزه)، مقاومت کششی غیرمستقیم (28 روزه) و آزمایش جذب آب برای نمونهها میباشد. نتایج حاصل از این آزمایشها حاکی از آنست که مقاومت فشاری نمونههای با نسبت آب به سیمان کمتر، مقدار بیشتری را نشان میدهند. بیشترین مقاومت فشاری بتن، مربوط به طرح B1 با نسبت آب به سیمان 40/0 میباشد. مقدار افزایش مقاومت فشاری این طرح که مربوط به افزودنی میکروسیلیس میباشد، برابر 12درصد میباشد. همچنین کاهش نسبت آب به سیمان در بتن باعث افزایش مقاومت فشاری بتن شده است. بنابراین مطابق این نتایج، اگرچه میکروسیلیس باعث افزایش مقاومت فشاری بتن میشود اما باعث کاهش مقاومت کششی و افزایش درصد جذب آب میشود که این امر باعث کاهش دوام سازه و افزایش خوردگی آن خواهدشد.
کلیدواژه ها
موضوعات
Title
The effect of microsilica on concrete properties in the Caspian Sea
Authors
mostafa nayerein, nima ranjbar malidarreh, omid lotfi omran, ali noori shoorkaei
Abstract
Concrete is one of the most inexpensive and sustainable materials in marine environments that can be considered in any geometric form. Various parameters affect the quality of concrete mixes, one of which is concrete additives. Therefore, using concrete additives and selecting the appropriate ratio of this additive to the proper water-to-cement ratio can reduce the deterioration of concrete against marine environmental factors. Experiments conducted on fresh concrete include slump tests and tests of hardened concrete properties including compressive strength at different ages (7, 14, 28 and 90 days), indirect tensile strength (28 days), and water absorption test for samples. The results of these experiments indicate that the compressive strength of samples with a lower water-to-cement ratio indicates more. The maximum compressive strength of concrete is related to plan B1 with water-to-cement ratio of 40/0. The increase in compressive strength of this design, which is related to the microsilicon additive, is 12%. Also, reducing the water-to-cement ratio in concrete has increased the compressive strength of concrete. Therefore, according to these results, although microsilicon increases the compressive strength of concrete, it reduces the tensile strength and increases the absorption of water, which reduces the structural durability and increases corrosion.
Keywords
Corrosion of Concrete, Microsilica, compressive strength, Caspian Sea